maankwartier

Miljoenen gaf Heerlen uit aan een tijdelijk station en aan andere tijdelijke voorzieningen, vele miljoenen meerwerk leverde de betonnen plaat over het spoor op, Heerlen kocht zo’n 6000m2 kantoorruimte -omdat niemand er interesse in had- en betaalde er (casco en zonder BTW) bijna 11 miljoen euro voor terwijl Heerlen nu zelf het tekort van 6,8 miljoen in Maankwartier Zuid dekt. Een bodemloze put die keer op keer weer miljoenen aan gemeenschapsgeld opslurpt en nu pas voor 1/3 gebouwd is. ‘Ellende op ellende, waar gaat dit eindigen?!’, vraagt Hart-Leers zich af die als lokale partij het (naar de) Maankwartier gisteren wederom tijdens de raadsvergadering aan de orde stelde.

‘Externen’ zouden gevonden worden om het miljoenen tekort te dekken. Die ‘externe gelden’ werden echter niet gevonden waarna de wethouder weer eens in de goocheldoos dook om een oplossing te vinden. Wat goochelde de Maankwartier wethouder tevoorschijn: Heerlen financiert het miljoenentekort nu uit haar eigen 11 miljoen bijdrage aan het Urban Bidbook Binnenstad. Geld dat met cofinanciering voor verbetering van de hele binnenstad in gezet zou worden moet nu -zonder enige cent van Provincie en IBA- enig en alleen aan het fikse tekort van het Maankwartier verspijkerd worden. De wethouder was er gisteravond bijna lyrisch over dat hij deze oplossing gevonden had. Niet alleen Hart-Leers maar ook andere Heerlense politieke partijen sloegen er van verbazing steil van achterover.

Terwijl de 11 miljoen Heerlense Bidbook gelden bedoelt waren voor vele plannen in de gehele binnenstad zijn hiervan, amper na het vrijmaken ervan, al 6,8 miljoen opgemaakt. Opgemaakt aan een plan dat Heerlen al vele jaren gijzelt: het Maankwartier.

Een half jaar na de feestelijke opening van Maankwartier Noord wordt het boven het megaproject donkerder en donkerder. Alle beloofde bedrijvigheid op het Maanplein ontbreekt, het grote kunstwerk Heliostaat is zelfs nagenoeg een jaar na plaatsing -nog steeds- ‘defect’, mensen worden er door bewakers verjaagd -omdat de veiligheid er nog steeds niet op orde is- de parkeergarage staat nagenoeg altijd leeg en… wie of wat het Maanhotel gaat (op)starten staat nog steeds ‘in de sterren geschreven’.

Hart-Leers: ‘Tel al die extra miljoenen gemeenschapsgeld eens op die Heerlen nu al extra aan het Maankwartier spendeerde. Of het bij de huidige extra torenhoge miljoeneninjecties blijft lijkt daarbij bovendien alles behalve zeker. Met nog behoorlijk wat werk voor de boeg en uitblijvende interesse, zelfs bouwheer sociale woning corporatie Weller overweegt toch maar niet naar het Maankwartier te verkassen, zullen vast en zeker nog de en na de andere verrassing boven water komen.’

De vragen over Maankwartier kunstwerk Heliostaat, een kunstwerk dat Heerlen voor 500.000 euro koopt, werden beantwoord met opmerkingen over (en verwijzingen naar) geheime stukken en paragrafen en dat het kunstwerk tot een jaar na oplevering garantie heeft. Veel goedkopere zaken hebben inmiddels standaard jarenlange garantie merkte een raadslid daarop zeer gevat op. Het gestuntel met Maankwartier kunstwerk Heliostaat past naadloos in de al jarenlange gebruikelijke gang van zaken rondom megaproject Maankwartier: gestuntel van de bovenste plank dat handen vol geld kost voor een -nagenoeg geheel- overbodig prestigeproject.

Vragenuur raad